Granice pewnych ciągów specjalnych
Twierdzenie 1: o granicy ciągu stałego
Uwaga 1:
Przykład 1:
Rozwiązanie:
Przekształcimy wyraz ciągu zapisując mianownik w postaci iloczynowej
Twierdzenie 2: o granicy ciągu geometrycznego
Uwaga 2:
Przykład 2:
Rozwiązanie:
Na początek rozpiszemy wszystkie potęgi w liczniku i mianowniku ułamka będącego wyrazem ciągu tak, aby w wykładnikach nie było sum, ani różnic
z twierdzenia o granicy ciągu geometrycznego wiemy, że \( \lim_{n\to \infty}{3^n}=\lim_{n\to \infty}{4^n}=\lim_{n\to \infty}{5^n}=\lim_{n\to \infty}{8^n}=+\infty \) oraz \( \lim_{n\to \infty}{\left(\frac{1}{4}\right)^n}=0 \), więc musimy przekształcić wyrażenie tak, aby w liczniku i mianowniku pojawiły się ciągi zbieżne. W tym celu wyłączymy potęgę o najwyższej podstawie z licznika i mianownika otrzymując
Znów korzystamy z twierdzenia o granicy ciągu geometrycznego otrzymując \( \lim_{n\to \infty}{\left(\frac{3}{8}\right)^n}=\lim_{n\to \infty}{\left(\frac{1}{32}\right)^n}=\lim_{n\to \infty}{\left(\frac{5}{8}\right)^n}=\lim_{n\to \infty}{\left(\frac{1}{2}\right)^n}=0 \). Zatem
Przykład 3:
Rozwiązanie:
Skorzystamy z twierdzenia o dwóch ciągach i ograniczenia \( (-1)^n\geq -1 \) prawdziwego dla wszystkich \( n \) naturalnych. Wyraz badanego ciągu ograniczamy od dołu
Twierdzenie 3: o granicy pierwiastka stopnia \( n \)-tego ze stałej
Przykład 4:
Rozwiązanie:
Na początek rozpiszemy wszystkie potęgi występujące pod pierwiastkiem tak, aby w wykładnikach nie było sum, ani różnic
Skorzystamy z twierdzenia o trzech ciągach, gdzie przy ograniczeniu od góry wszystkie potęgi o niższych podstawach zastępujemy potęgą o podstawie największej \( 4^n \), traktując stałą \( 2 \) jako \( 2\cdot 1^n \), a przy ograniczaniu od dołu opuszczamy wszystkie wyrażenia zawierające potęgi o podstawach mniejszych niż \( 4 \)
Obliczamy granice ciągów skrajnych korzystając z twierdzenia o granicy pierwiastka stopnia \( n \)-tego ze stałej
\( \lim_{n \to \infty}{\sqrt[n]{\frac{1}{4}\cdot 4^n}}=\lim_{n \to \infty}{4 \cdot \sqrt[n]{\frac{1}{4}}}=[4 \cdot 1]=4 \)
oraz
\( \lim_{n\to \infty}{\sqrt[n]{2\cdot 4^n+4^n\cdot 3+4^n\cdot \frac{1}{4}+10\cdot 4^n}}=\lim_{n\to \infty}{\sqrt[n]{15\frac{1}{4}\cdot 4^n}}=\lim_{n\to \infty}{4\cdot \sqrt[n]{15\frac{1}{4}}}=[4\cdot 1]=4 \).
Ponieważ ciągi skrajne mają taką samą granicę, to \( \lim_{n\to \infty}{\sqrt[n]{2+3^{n+1}+4^{n-1}+2\cdot 5^{1-n}}}=4 \).
Twierdzenie 4: o granicy pierwiastka stopnia \( n \)-tego z liczby \( n \)
Przykład 5:
Rozwiązanie:
Z twierdzenia o granicy pierwiastka stopnia \( n \)-tego z liczby \( n \)
wiemy, że \( \lim_{n\to \infty}{\left(\sqrt[n]{n}-1\right)}=[1-1]=0 \) i zauważamy, że \( \sqrt[n]{n}-1 > 0 \) dla \( n\geq 2 \).
Przykład 6:
Rozwiązanie:
Skorzystamy z twierdzenia o trzech ciągach ograniczając wyraz badanego ciągu od góry i od dołu tak, aby można było skorzystać z twierdzenia o granicy pierwiastka stopnia \( n \)-tego z liczby \( n \)
Zauważmy, że
\( \lim_{n\to \infty}{\sqrt[2n+1]{1}}=\lim_{n\to \infty}{1}=1 \)
oraz
\( \lim_{n\to \infty}{\sqrt[2n+1]{4n^2+4n+1}}=\lim_{n\to \infty}{\sqrt[2n+1]{(2n+1)^2}}=\lim_{n\to \infty}{\sqrt[2n+1]{2n+1}^2}=[1^2]=1 \)
Oczywiście granica \( \lim_{n\to \infty}{\sqrt[2n+1]{2n+1}} \) jest taka sama jak granica \( \lim_{n\to \infty}{\sqrt[n]{n}} \), gdyż wystarczy podstawić za \( 2n+1 \) nową zmienną \( k \) też będącą liczbą naturalną i skorzystać z tw. o granicy pierwiastka stopnia \( k \)-tego z liczby \( k \).
Ponieważ skrajne ciągi mają taką sama granicę, to \( \lim_{n\to \infty}{\sqrt[2n+1]{n^2+1}}=1 \).
Rys. 1 przedstawia wykres ciągu \( a_n=\left(1+\frac{1}{n}\right)^n \). Zauważamy, że jest to ciąg rosnący, ograniczony od dołu przez liczbę \( 2 \), a od góry przez liczbę \( 2,8 \). Z twierdzenia o ciągu monotonicznym i ograniczonym wnioskujemy, że jest to ciąg zbieżny.
Twierdzenie 5: o własnościach ciągu \( \left(1+\frac{1}{n}\right)^n \)
Uwaga 3:
Definicja 1: liczba Eulera lub Nepera
Komentarz
Liczba Eulera, znana również pod nazwą liczby Nepera, pojawia się jako jedna z podstawowych wielkości w fizyce, a także ekonomii, naukach społecznych itp. Liczba \( e \) jest wykorzystywana w wielu zagadnieniach matematycznych, widzimy ją w podstawie tzw. logarytmu naturalnego oraz jako podstawę funkcji wykładniczej \( e^x \), która jest niezastąpiona w równaniach różniczkowych, wystepuje we wzorach funkcji specjalnych, liczbach zespolonych itd.
Przykład 7:
Rozwiązanie:
Ponieważ \( \lim_{n\to \infty}{\frac{n}{n+1}}=1 \), to \( \lim_{n\to \infty}{\left(\frac{n}{n+1}\right)^n}=\left[1^{\infty}\right] \).
Przekształcimy wyraz badanego ciągu tak, aby pozbyć się symbolu nieoznaczonego i w granicy odnaleźć liczbę Eulera
\( \left(\frac{n}{n+1}\right)^n=\left(\frac{n+1}{n}\right)^{-n}=\left[\left(1+\frac{1}{n}\right)^n\right]^{-1} \)
Przykład 8:
Rozwiązanie:
Ponieważ \( \lim_{n\to \infty}{\left(1+\frac{1}{n}\right)^{an+b}}=\left[1^{\pm \infty}\right] \), gdzie znak w wykładnku zależy od znaku liczby \( a \), spróbujemy wykorzystać liczbę Eulera
\( \left(1+\frac{1}{n}\right)^{an+b}=\left[\left(1+\frac{1}{n}\right)^{n}\right]^a\cdot \left(1+\frac{1}{n}\right)^b. \)
Przykład 9:
Rozwiązanie:
Ponieważ \( \lim_{n\to \infty}{\left(1-\frac{1}{n}\right)^n}=\left[1^{\infty}\right] \) to przekształcimy wyraz ciągu tak, aby skorzystać z liczby Eulera
\( \left(1-\frac{1}{n}\right)^n=\left(\frac{n}{n-1}\right)^{-n}=\left(\frac{n-1+1}{n-1}\right)^{-n}\left(1+\frac{1}{n-1}\right)^{-n}\stackrel{k=n-1}{=}\left(1+\frac{1}{k}\right)^{-k-1}=\left[\left(1+\frac{1}{k}\right)^k\right]^{-1}\cdot \left(1+\frac{1}{k}\right)^{-1} \)
Zauważamy że warunek \( n\to \infty \) równoważny jest warunkowi \( k\to \infty \), czyli obliczamy granicę